En İyi On Shakespeare Hakareti

Geçtiğimiz günlerde Hakaret Sanatı başlıklı bir yazı yazmıştım. Aynı başlıktan hareketle Shakespeare'a ait en iyi on hakareti peşisıra okuduğumda ise hem güldüm, hem de bunları blogumun "Öğrenvanter" deposuna taşımalıyım dedim kendi kendime. İşte size yer aldıkları eserlerin bilgisi ile beraber, dünya edebiyatına Shakespeare'ın dehasıyla geçmiş hakaret sanatı incileri:

1. "Defol git cehenneme" ( II. Richard )
2. "Seni balçık beyinli işkembe, seni et kafalı şapşal, adi sefil, vıcık yağ tulumu ..." (IV. Henry )
3. "Ana rahminin yüzkarası! Baba tohumunun iğrenç ürünü!" (III. Richard )
4. "Sizin bir mumdan farkınız yok : İyi tarafı yanıp bitmiş bir mum!" (IV. Henry)
5. "Defol karşımdan pis kokmuş! Defol şımarık!" (Romeo ve Juliet)
6. "Böyle bir lapacıyı ..." (IV. Henry)
7. "Kötü cinlerin damgaladığı erken doğmuş yabandomuzu" ( III.Richard)
8. "Kafasında beyninden çok kulak kiri var" (Troilos ve Kressida)
9. Tükürülmeyecek kadar pis olmasa da tükürsem yüzüne!" (Atinalı Timon)
10.
Oswald: Görelim bakalım, beni nereden tanıyormuşmuşsun?
Kent: Sen rezil, edepsizin birisin. Çanak yalayıcının tekisin!. Alçak ,kof, küstah, adinin adisi, soyluluk taslayan, donsuz, meteliksiz, uşak kılıklı,, kaba keçe çoraplı bir şarlatansın. Sıkışınca yasaların ardına sığınan bir ödlek, ayna düşkünü bir orospu çocuğu, her türlü uygunsuz hizmete hazır, yüzü kızarmayan bir sefisin; tek çıkınlık eşyası olan bir kölesin. Göze gireyim diye pezevenklik edecek tıynettesin. Namussuz, hayasız, düzenbaz, bir fırlamasın. Kancık oğlu kancıksın. Bu sıfatlardan birini inkar edecek olursan, seni ayaklarımın altına alır, domuz gibi viyaklata viyaklata döverim.
(Kral Lear)